de ochtend valt, ik vang haar op
ik weet niet of ik morgen hier zal zijn
ik ben bij jou zolang het duurt
en je bent mooi, net als de zon verschijnt
en later zien we later wel
en morgen is nog veel te vroeg
laat het allemaal toch gaan mijn lief
er is nog tijd genoeg
ik stap uit bed en vind de bank
maar blijf steeds denken aan die ene zin
die jij niet zei vlak bij de deur
waardoor dit niet lijkt op een nieuw begin
maar nu het stil is, is het goed
geen woorden duiden op een valse schijn
en ik denk terug aan hoe het was
en hoop dat het weer eens als toen zal zijn
want later zien we later wel
en morgen is nog veel te vroeg
laat het allemaal toch gaan mijn lief
er is nog tijd genoeg
laat het een droom zijn
laat ons vergeten
laat ons niet weten
wat er allemaal is gebeurd
want er is nog tijd genoeg
je draait je om, net als ik kijk
vanuit een ooghoek zie ik jouw gezicht
je lijkt zo rustig, zo vertrouwd
zo lief en teder als je voor me ligt
en daarom besluit ik hier nu weer
dat zelfs als ik me in een droom vergis
dat ik je in mijn armen sluit
en hoop dat alles morgen beter is
want later zien we later wel
en morgen is nog veel te vroeg
laat het allemaal toch gaan mijn lief
er is nog tijd genoeg
laat het een droom zijn
laat ons vergeten
laat ons niet weten
wat er allemaal is gebeurd
want er is nog tijd genoeg
want later zien we later wel
en morgen is nog veel te vroeg
laat het allemaal maar gaan mijn lief
want er is nog tijd genoeg