zweef over de golven van het leven
als een vogel op de adem van de zee
niet langer bewust van het passeren van tijd
maar alleen nog maar verbonden met de eeuwigheid
want je danst, je voelt en dus je bestaat
je zweeft, je stijgt en dus je gaat
en boven het water van dit leven
ben jij vrij om te geven
aan de wind de sterren en de maan
dans op het ritme van gevoel
als de bomen op het strijken van de wind
niet gevangen in de regels van een lied
maar op noten die een onderstroom jou biedt
want je danst, je voelt en dus je bestaat
je zweeft, je stijgt en dus je gaat
en boven het water van dit leven
ben jij vrij om te geven
aan de wind de sterren en de maan
voel de vrijheid van dit leven
en hoe je mag landen in haar schoot
het waren niet enkel de tranen
maar kwam door alles
wat ze je nu al bood
want dat is levens,
ja, dat is levensgroot