Elke keer

het leven gaat verder
een ander huis, een vreemde stad
misschien wat nieuwe vrienden
opnieuw beginnen hoe doe je dat

we delen de bezittingen
geven elkaar de pijn
je wil niet meer naast me lopen
en liever alleen zijn

dus ik pak m’n spullen
en ik pak m’n jas
en ik geef je mijn sleutels
we vergeten hoe het vroeger was

we kunnen niet verder
zijn blijven steken in de tijd
en alles dat we wilden
zijn we al maanden kwijt

ik kijk af en toe eens om
en wil nog wel terug
maar het van elkaar houden
is al lang achter de rug

dus ik pak m’n spullen
en ik pak m’n jas
en ik geef je mijn sleutels
we vergeten hoe het vroeger was

zo begin ik dus opnieuw
een andere stad een ander huis
met andere gedachten
zo gaat dat elke keer
opnieuw op zoek naar een ander thuis
en als de stilte is gevallen
moest ik maar weer eens gaan

dus ik pak m’n spullen
en ik pak m’n jas
en ik geef je mijn sleutels
we vergeten hoe het vroeger was

© Jelle IJntema