kijk naar de ochtend
en hoe het licht de straten raakt
de zon lijkt stil te vallen
op een plek vlak voor jouw raam
daar waar een fietser zich vergist
hij wil links maar gaat naar rechts
draait zich om en is dan weer onderweg
kijk naar de druppels
hoe ze onregelmatig op het glas
zoekend naar eigen een richting
samen een weg zullen vinden
waarin enkelvoud verbonden wordt
want in vast omlijnd verband
komt alles ooit weer bij elkaar
wees even stil en kijk niet om
maar laat de wereld hier nu draaien
om haar as
vraag niet waarom
kijk naar de auto´s
op het kruispunt ‘s ochtends vroeg
waar het wachten rust uitstraalt
en afstand beter wordt bezien
dan als je staat te wachten
ergens achter in de rij
en denkt niet verder meer te komen
en zie hoe die vogel
even rustend op een tak
de zekerheid van vleugels heeft
die het breken zullen mijden
want alles heeft balans net als jij
je wankelt links en dan weer rechts
tot jij in het midden weer een rustpunt vindt
wees even stil en kijk niet om
maar laat de wereld hier nu draaien
om haar as
vraag niet waarom
en zie hoe jouw woorden
tegen een opkomende zon
met je gedachten zullen vallen
in volle overgave op het gras
waarvan je even mag genieten
omdat de wereld met haar regelmaat
haar wende elke dag weer maakt
wees even stil en kijk niet om
maar laat de wereld hier nu draaien
om haar as
vraag niet waarom
maar wees even stil en kijk niet om
maar laat de wereld hier nu draaien
om haar as
vraag niet waarom
alsof ze even misschien heel even
op je wacht