ik ga mijn lief
en ga leven
ik ga mijn lief
maar blijf nog even

ik ga hier weg
kom niet meer terug
dat heb ik al zo vaak gedaan
ik vond de woorden voor mijn vlucht

trotseer mijn stormen
en breek mijn zwaar verzet
maar kus me op mijn wang
als ik even niet op je let

ik ben weer terug waar ’t begon
Kanaalstraat drie hoog Amsterdam
het is al zoveel jaar geleden
dat ik als kind bij huis aankwam

het is even aan je denken
en aan die mooie dag
het is gewoon een beetje mijmeren
over hoe ik in jouw armen lag

het leven gaat verder
een ander huis, een vreemde stad
misschien wat nieuwe vrienden
opnieuw beginnen hoe doe je dat

als je even niet meer weet
waar je het nu nog zoeken kunt
als het lijkt of al je zorgen
je geen nieuwe morgen gunt

het leven is een zegen
het leven is een tocht
waarvoor je zonder het te weten
wel een kaartje hebt gekocht

terwijl het buiten kouder wordt
en de wind zijn sporen maakt
voel ik het warmen van mijn hart
en hoe het uit zijn slaap ontwaakt

ik ben de muren van dit huis
de ramen en de deur
en zelfs het gerafelde behang
in onbestemde kleur